Stille Zaterdag
Minder massaal beleefd dan de dagen die haar omsluiten is Stille Zaterdag, de dag dat christenen herdenken dat Jezus in het graf lag. Op deze dag, waarop de kerkklokken traditioneel niet luiden tot de paaswake, deelt Sven een gedicht dat hem na aan het hart ligt en welke ook in deze tijd zijn resonantie vindt. Begrafenisblues Zet stil die klokken. Telefoon eruit. Verbied de honden hun banaal geluid. Sluit de piano's, roep met stille trom de laatste tocht van deze dode om. Laat een klein vliegtuig boven 't avondrood de witte boodschap krassen: Hij is dood. Doe crêpepapier om elke duivekraag en hul de luchtmacht in het zwart, vandaag. Hij was mijn Noord, mijn Zuid, mijn West en Oost, hij was al mijn verdriet en al mijn troost, mijn nacht, mijn middag, mijn gesprek, mijn lied, voor altijd, dacht ik. Maar zo was het niet. Laat in de sterren kortsluiting ontstaan, maak ook de zon onklaar. Begraaf de maan Giet leeg die oceaan en kap het woud: niets deugt meer, nu hij niet meer van me houdt. (vertaling Willem Wilmink)